Turgut Uyar
4 Ağustos 1927 tarihinde Ankara'da doğan Turgut Uyar ilk öğrenimini İstanbul'da, orta öğrenimini Konya Askeri Okulu ve Bursa Işıklar Askerî Lisesi'nde tamamladı. Yüksek öğrenimini Askerî Memurlar Okulu'nda tamamladıktan sonra orduya katıldı. Posof, Terme ve Ankara'da personel subayı olarak çeşitli görevlerde bulunduktan sonra 1958 yılında ordudan ayrıldı. Daha sonra Türkiye Selüloz ve Kağıt Fabrikaları Ankara Bürosu ile Sanayi Bakanlığı'nda çalışan şair 1968 yılında emekli olarak İstanbul'a yerleşti ve bundan sonraki yaşamını serbest yazar olarak sürdürdü.
Turgut Uyar'ın ilk şiiri "Yad", 1947 yılı Haziran'ında Yedigün dergisinde yayınlanmış, ilk kitabı 1948 yılında Kars'ın Posof ilçesinde subayken yayınladığı "Arz-ı Hal" olmuştur. Kitaba adını veren "Arz-ı Hal" şiiri ise kitap yayınlanmadan kısa bir süre önce Kaynak dergisinin açtığı yarışmada ikincilik kazanmıştır. Turgut Uyar böylece edebiyat çevrelerinde tanınmaya başlamıştır.
İkinci Yeni Şiir Akımı'nın başlıca şairlerinden biri olan Turgut Uyar hep insanî durumların, kendi deyişiyle 'dirim'in şiirini yazmıştır. O, kentli bireyi konu alan şiirin kurucusudur. Şiir macerasında bir yandan halk şiirinden ve halk hikâyelerinden etkilenmiş, öte yandan Nedim, Yahya Kemal, Tevfik Fikret, Abdülhak Hamid ve Ahmet Haşim'e özenen denemeler yapmıştır. Bu süreçte de şunu keşfetmiştir: "Bir şair, şekil ve konu bakımından daimî bir değişim içinde bulunmalıdır." Bu düşünce onu tüm şairlik yaşamı boyunca yönlendirmiştir.
İkinci Yeni'nin bir diğer büyük şairi olan Cemal Süreya onun şiiri için:
"Büyük bir gövdedir onun şiiri. Kımıldadıkça kendine benzer yeni gövdeler hazırlar, çoğaltır. Bir anıttan çok bir dirim belirtisidir. Bu yüzden kolay kolay tanımlamaya gelmez: görülür, tanık olunur." demiştir.
Türk şiiri üzerine yazıları ve edebiyat eleştirileri de bulunan Turgut Uyar'ın şiirleri İngilizce, Fransızca ve Sırpça'ya çevrilmiştir.
22 Ağustos 1985 tarihinde İstanbul’da hayata veda eden şair Rumelihisarı Mezarlığı’na defnedilmiştir.
BAZI ESERLERİ: Şiir: Arz-ı Hal (1949) Türkiyem (1952-1963) Dünyanın En Güzel Arabistanı (1959) Tütünler Islak (1962) Her Pazartesi (1968) Divan (1970) Toplandılar (1974) Toplu Şiirler (1981, ilk dört kitaptaki şiirleri) Kayayı Delen İncir (1982) Dün Yok mu (1984) Büyük Saat (1984) İnceleme: Bir Şiirden (1984) Çeviri: Lukretius - Evrenin Yapısı (Tomris Uyar'la birlikte) ÖDÜLLERİ: 1963 - Yeditepe Şiir Armağanı (Tütünler Islak) 1975 - Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü (Evrenin Yapısı) 1981 - Behçet Necatigil Şiir Ödülü (Kayayı Delen İncir) 1984 - Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülü (Büyük Saat)